கண்ணுக்குள் கரைந்துவிடு

கவிஞர் கவிதாசன்

தேங்கி அழுதிடும் தேயாத வானம்

பொழி ஓயாத ஆடை மழையை

அதை தாங்கி தன் உளம் தேங்கி தேங்கிஅழுது

மனக் கண்ணீர் வடிக்கும்

மண்ணின் பெருமை காக்கும் பூமியைப் போல்

பெண்ணே என் உள்ளம் ஏங்கி ஏங்கி ஊமையாகி

தாங்கமுடியாமல் என் உயிரே போகுமுன்னே

அல்லும் பகலும் என் அன்பைச் சுமந்து

நீ மலர்ந்திடவே

என் உயிரில் கல்ர்ந்து என் ஊணோடு கலர்ந்துவிடு

என் அன்போடு நிறைந்து கண்ணுக்குள்

கரைந்துவிடு